کجا هستی؟در سفر ماندی که نیایی؟ یا که وقتی میایی که ما نباشیم؟

خیابان های ما پر از سرد است.گوییا نه با هم برادر نیستند که باهم دشمنند.

اينجا پر از كوير است.كويري كه روزي آباد ميشود.

روزي خوب خواهد آمد.

     

                                      

 اینجا پر از خشک است.خشک رفتارهای مسلمان.

بوی ریا می آید اینجا پر از ریاست.

نائب مهدی هم نمیداند با ما چه کند.گاهی تهرانی گاهی کربلایی و گاهی کوفی از نوع تهرانی شده ایم.

به قول آن فرزند شهید همه عینک داریم.

همه چشمان سیاه و بی جان.

گوییا چشممان معیوب است.راه را گم کرده ایم.

اینجا پر از خنده های بی دلیل است.

به راستی که کج روان خوب و محبوب و هنرمند و خردمند شدند.

نه که محبوب و هنرمند بلکه روشنفکران امروزی شده اند.

اینجا پر از روشنفکران همیشه مخالف است.

کی میایی تا که بیاییم به برت؟یا زهرا گوییم دور مزار شریف مادرت.

کی میایی تا پا در رکابت همه دور هم جمع.

و ما در پیکار یا مهدی گوییم و تو:

یا علی

و اما علی...او بود که هنگام زدن بر سینه میگفت:

چقدر دوست میدارم ببینم مهدیم را؟

نوشته شده در چهار شنبه 24 خرداد 1391برچسب:,ساعت 12:0 توسط محمد| |